New beginning

Witajcie!
Pierwszy post.  Chciało by się, zacząć jakoś wyjątkowo, ale nikt nigdy nie wie - jak?
Czasami więc cofamy się wstecz i przypominamy sobie, jak to było kiedyś. Jak bym zaczął, gdybym mógł cofnąć czas?
Ja jednak czasu cofnąć nie umiem, podobnie, jak niektórych wydarzeń, ale mogę jedynie powspominać i po prostu iść dalej. To chyba najważniejsze dla mnie motto. Bo można obejrzeć się za siebie, ale nie za długo. Bo nim znów wrócimy do rzeczywistości, zdążymy się już dawno wywrócić. Lepiej więc patrzeć przed siebie, jeśli chcemy uniknąć bolesnego upadku.
Ale z perspektywy czasu zaczynamy patrzeć na pewne rzeczy inaczej. Dochodzimy do pewnych wniosków i uczymy się. Na swoich błędach, czasem na cudzych. Zmieniamy się. I to jest piękne. Człowiek szuka siebie, czasem przez całe życie. Ale ważne, by w końcu odnalazł swoją drogę i śmiało umiał nią kroczyć (unikając wcześniej wspomnianych upadków). Ale nawet one nie są powodem, by się poddawać.
Każdy z nas, ma czasem ochotę zwyczajnie poleżeć do góry brzuchem. I nie ma w tym nic złego. Nawet jest to wskazane.
Osobiście uwielbiam bliski kontakt z moim łóżkiem, a czasem nawet podłogą. (przy bardzo dużym zmęczeniu). Ale zawsze, przychodzi moment w którym trzeba wstać. I żyć.
Na początku robię więc mały repeat z poprzednich lat. Zdjęcia gorsze, lub lepsze. Grzywka, która zniknęła. Ale była. (Raczej nie wróci). Wspomnienia są w nas. Pielęgnujmy je i nie zapominajmy o tym co było ważne kiedyś, bo te rzeczy ukształtowały nas i miały wpływ na to, jacy jesteśmy teraz.